A. Αδιαφορία και εγκατάλειψη
Με τον Δήμαρχο Ταύρου δεν μπόρεσα ποτέ να συνεννοηθώ!
- Άλλο του λες και άλλα σου λέει!
- Άλλο τον ρωτάς και για άλλα σου απαντάει!
- Του λες ότι υπάρχουν καμένες λάμπες και σου λέει ότι σκέφτεται, κάποτε, να αντικαταστήσει όλες τις κολώνες στον Δήμο.
- Του λες ότι οι δρόμοι έχουν γεμίσει λακκούβες και σου απαντά ότι σχεδιάζει να κάνει, κάποτε, ένα μεγάλο έργο που, όταν γίνει, θα λυθούν όλα τα προβλήματα.
- Του μεταφέρεις την αγανάκτηση των Δημοτών και σου αναπτύσσει επί μια ώρα πόσο καλός Δήμαρχος είναι.
Όταν είδα ότι δεν μπορούσα να αποκαταστήσω μαζί του μια στοιχειώδη επαφή, όταν διαπίστωσα ότι όλες μου οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό, έκανα την ύστατη προσπάθεια.
Πήρα την φωτογραφική μου μηχανή και φωτογράφισα την κατάσταση γύρω μας.
Ήταν 25 Φεβρουαρίου 2006. Έφτιαξα ένα άλμπουμ και του το έδωσα στο χέρι.
Δείτε το :
Το Άλμπουμ (Φεβρουάριος 2006)
Πίστευα ότι θα δουλέψει μέσα του ο εγωισμός, η ντροπή, το φιλότιμο.
Μάταια!!!
Πέρασαν 20 μήνες!
Τις φωτογραφίες αυτές τις είχα δημοσιεύσει και παλαιότερα σε ιστοσελίδα, αλλά δημοτικοί σύμβουλοι, γεμάτοι ζήλο και όρεξη, μου ζήτησαν να τις βγάλω με την υπόσχεση ότι θα μιλήσουν με τον Δήμαρχο και θα φτιαχτούν όλα.
Δεσμεύτηκα να περιμένω 12 μήνες. Περίμενα 20.
29 Νοεμβρίου 2007. Φωτογράφισα πάλι τα ίδια σημεία.
Αριστερά είναι οι φωτογραφίες του 2006.
Όλες περιέχονται στο άλμπουμ που έδωσα στα χέρια του Δημάρχου τον Φεβρουάριο του 2006 και είναι ακόμα στο συρτάρι του.
Δεξιά είναι το ίδιο μέρος 20 μήνες μετά.
| Ταύρος, ένας Δήμος υπό ... εγκατάλειψη. | |
|---|---|
| 25 Φεβρουαρίου 2006 | 29 Νοεμβρίου 2007 |
Λείπει ένα μεγάλο κομμάτι της μάντρας του Πάρκου. Λένε ότι πριν από χρόνια έπεσε πάνω ένα αυτοκίνητο. Στράβωσαν 2-3 μέτρα, λείπουν όμως 30. Τα σιδερένια κάγκελα χάθηκαν, κάποιος τα πήρε. Ποιος και προπάντων πώς; Δύο τόνοι σίδερο δεν είναι λίγο!
Οι πλάκες έχουν σπάσει και το έδαφος υποχωρεί. Μια μεγάλη τρύπα χάσκει απειλητική και χρόνο με τον χρόνο γίνεται μεγαλύτερη και βαθύτερη. Πρόκειται για το κεντρικό Πάρκο του Δήμου από όπου περνάνε καθημερινά εκατοντάδες δημότες και παίζουν παιδιά.
Μισή πόρτα! Το ένα κομμάτι λείπει. Δυο χρόνια τώρα ο Δήμαρχος έχει την φωτογραφία που του πήγα στο συρτάρι του, αλλά, όπως φαίνεται, του άρεσε σαν ιδέα. Νέο σχέδιο! Δική μας τεχνοτροπία! Παντού οι πόρτες είναι ολόκληρες ή δεν υπάρχουν καθόλου, εμείς στον Ταύρο πρωτοτυπούμε παγκόσμια αφού έχουμε μισές πόρτες! Δεν είναι κάτι τυχαίο και προσωρινό αλλά έγινε σταθερό και μόνιμο.
Το παγκάκι έσπασε, συμβαίνουν αυτά. Τα σπασμένα κομμάτια είναι μυτερά και επικίνδυνα. Από ότι φαίνεται όμως δεν ενδιαφέρεται ούτε ανησυχεί κανείς από τους υπεύθυνους. Αδιαφορούν 20 μήνες. Άραγε πόσο "υπεύθυνοι" είναι;
Μια κυκλική κατολίσθηση στο κέντρο του Πάρκου. Δίπλα της παίζουν τα παιδιά. Με την πάροδο του χρόνου γίνεται πιο ρηχή από τα μπάζα, τα σκουπίδια και τις βρωμιές που πέφτουν μέσα.
Η Δημοτική αγορά. Έρημη και εγκαταλελειμμένη, χρόνια τώρα, έχει μετατραπεί σε δημόσια ουρητήρια και στέκι ύποπτων. Στο πιο κεντρικό σημείο του Δήμου.
Η κολόνα με το βαρελάκι! Βρίσκεται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με το Δημαρχείο, μπροστά στον φούρνο. Μοντέρνα τέχνη; ή κατάντημα; Χρόνια είναι εκεί μνημείο προχειρότητας, αδιαφορίας και κακογουστιάς.
Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Κίνδυνος θάνατος! Τα καλώδια ακάλυπτα!
Απλά περιμένουμε να γίνει το κακό και τότε θα τρέξουν όλοι, δημοσιογράφοι, ελεγκτές και εισαγγελείς και θα το αποδώσουν στην "κακιά ώρα", το ζητούμενο είναι να το προφτάσουμε, να μην γίνει.
Και άλλα γυμνά καλώδια! Πρόκειται για κολόνα που φωτίζει την πίστα που παίζουν τα παιδιά. Στα δυο χρόνια, που μεσολάβησαν ανάμεσα στις δυο φωτογραφίες, έχασε και το υποτυπώδες προστατευτικό τσιγκάκι. Ελπίζω να μην έχουμε ατύχημα, αλλά άμα γίνει ... Ο Θεός να φυλάει τα παιδιά που παίζουν αμέριμνα και τους γονείς τους.
Ο παλιός τοίχος. Το ερείπιο! Χωρίζει το Πάρκο από τις αίθουσες πολιτισμού και το ίδιο το Δημαρχείο. Κανονικά έπρεπε να έχει γκρεμιστεί πριν πολλά χρόνια.
Μπροστά του παρκάρει το αυτοκίνητό του ο Δήμαρχος. Πρόσφατα τον στόλισε με γράφιτι και καμαρώνει!
Οι δημότες δεν καμαρώνουμε, ντρεπόμαστε! Κλαίμε και γελάμε όταν τον βλέπουμε, υπόλειμμα από την παλιά περίφραξη και θλιβερό θέαμα στο κέντρο του Δήμου.
Καταπληκτικό!!! Αυτά τα επικίνδυνα υπολείμματα, με τα σκουριασμένα σίδερα και τα σαπισμένα ξύλα, είναι εκεί πάνω από δέκα χρόνια!!!, ό,τι απόμεινε από μια παιδική χαρά που έχει καταστραφεί. Ναι, καλά διαβάσατε : δέκα (10) και βάλε χρόνια. Πόσος κόπος απαιτείται για να τα καθαρίσουν; Είκοσι λεπτά;
Οι ζημιές εξακολουθούν να είναι πεισματικά στην θέση τους, επιβαρυμένες από τον χρόνο που πέρασε.
Πρόκειται για συνηθισμένες απλές φθορές που η επισκευή τους χρειάζεται μερικούς εργάτες για λίγες ώρες. Τίποτα δηλαδή.
Ίσως πολλοί να πουν : Σιγά το θέμα, ασήμαντα πράγματα.
Και όμως!!!
Μικροζημιές από την φθορά του χρόνου οι περισσότερες, εύκολες υποθέσεις, ασήμαντες πραγματικά, τις οποίες οι υπηρεσίες ενός Δήμου οφείλουν να τις εντοπίζουν γρήγορα και να τις επισκευάζουν, όταν μάλιστα βρίσκονται στα πιο κεντρικά σημεία. Είναι περίεργο και αρχίζει να δημιουργείται θέμα όταν οι ίδιες ζημιές παραμένουν και παραμένουν για μήνες και για χρόνια. Συσσωρεύονται η μια δίπλα στην άλλη και δεν φαίνεται να υπάρχει κανείς που να τις "βλέπει". Το θέμα μεγαλώνει και παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν ο ίδιος ο Δήμαρχος μαθαίνει γι αυτές, παίρνει στα χέρια του γραπτή επισήμανση, με φωτογραφίες, και ... τίποτα!!!
Τότε μέσα από τις μικροζημιές προβάλλεται και αναδεικνύεται μια άλλη διάσταση, που είναι πράγματι τεράστια και ονομάζεται αδιαφορία του Δημάρχου, αδυναμία να επέμβει, επιμονή και πείσμα να μην ... ασχολείται μ' αυτές, να τις αγνοεί και να αφήνει να παραμένουν έτσι, άφτιαχτες για χρόνια και να συσσωρεύονται δίνοντας την χειρότερη εικόνα για τον Δήμο και κάνοντας την ζωή των δημοτών ακόμα πιο άσκημη, ακόμα πιο δύσκολη και σίγουρα πιο επικίνδυνη.
Δήμαρχος είναι και ό,τι θέλει κάνει, δεν θέλει δεν τα φτιάχνει! (Έτσι πιστεύει;)
Μόλις δει όμως τις σελίδες αυτές θα σπεύσει να τα φτιάξει όλα αυτά, γιατί όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ... δημοσιοποίηση. (Έτσι πιστεύω!)
Ανάγκα και οι θεοί πείθονται.
Όταν, πριν χρόνια, διαμαρτυρόμουν γι αυτά στον Δήμαρχο μου έλεγε με καμάρι ότι σκέφτεται (σκέφτεται !!;), να φτιάξει κάποτε (κάποτε !!;) το μεγάλο έργο και τότε (τότε !!;) όλα θα διορθωθούν. Εν τω μεταξύ υπομονή, μπορεί να τρέχουν τα χρόνια, να κλείνουν δεκαετίες, να περιμένουν οι ζημιές και να παραμένουν, αλλά εμείς πρέπει να χαιρόμαστε που έχουμε έναν τόσο καλό (;;;) Δήμαρχο, έτσι μου είπε, έτσι θα σας πει, έτσι νομίζει, έτσι αρέσκεται να του λένε, έτσι του λένε και κρατά γύρω του μόνο όσους αυτά του λένε.
Ο Βασιλιάς παρελαύνει γυμνός και καμαρώνει!!!
Οι αγαπητοί του σύμβουλοι τον ακολουθούν χειροκροτώντας και προσποιούμενοι τους έκθαμβους!!!
Όποιος δεν βλέπει τα θαυμαστά ρούχα (και έργα) δεν είναι καλός και δεν έχει θέση στο βασίλειο.
Παλιό παραμύθι, αλλά πάντα επίκαιρο.
Αυτά, γίνονται σήμερα, στον Δήμο Ταύρου.
Δυστυχώς, δεν άξιζαν ο Ταύρος και οι δημότες του τέτοια μεταχείριση, τέτοια εγκατάλειψη, τόση υποβάθμιση.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν πρόκειται για μια απλή εγκατάλειψη ή για μια κραυγαλέα έκφραση περιφρόνησης προς τους δημότες και τον Δήμο.
Μέχρι τώρα όμως!!!
Φτάνει πια!!!
Μόλις μάθουν ότι όλος ο κόσμος βλέπει δημοσιευμένα "τα έργα τους" ελπίζω ότι θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια ανοχής και θα σπεύσουν να "ασχοληθούν" επιτέλους και να φτιάξουν όλα αυτά που αμελούν τόσα χρόνια.
Ελπίζω να διαβάζουν κάθε μέρα αυτές τις σελίδες και να τρέχουν, να τρέχουν να προφτάσουν, γιατί το μέγεθος της υποβάθμισης του Δήμου μας δεν εξαντλήθηκε, ούτε θα μπορούσε να εξαντληθεί σε μια σελίδα.
Ελπίζω ότι το μέγεθος της αδιαφορίας τους έχει όρια.
Εξ άλλου αυτός είναι ο σκοπός μου, να βρω τρόπο να τους υποχρεώσω να σταματήσουν να "τυρβάζουν περί άλλων", να σκύψουν πάνω στα προβλήματα του Δήμου, να δουλέψουν και να σταματήσουν να αγνοούν τον λαό που τους ψήφισε.
Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται.
Σήμερα δεν θα αναλυθεί παραπέρα ο χαρακτήρας του συγκεκριμένου ανθρώπου ούτε θα γίνει προσπάθεια να βρεθούν εξηγήσεις και οι βαθύτεροι λόγοι μιας τέτοιας συμπεριφοράς.
Σήμερα σας δείχνω απλά τα σημάδια της αδιαφορίας που κατάκλυσαν τον Ταύρο, που βλέπουμε με τα μάτια μας να μας τριγυρίζουν και απαρτίζουν την εικόνα της εγκατάλειψης που παρουσιάζει ο Δήμος Ταύρου και γίνεται ο πιο υποβαθμισμένος Δήμος του λεκανοπεδίου.
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, σκληρή, άδικη και μειωτική για τους Δημότες του Ταύρου.
Μέσα από αυτόν το χώρο, πρώτα θα δείτε, θα γνωρίσετε και θα αγανακτήσετε μαζί μας με αυτά τα απαράδεκτα συμπτώματα, που σηματοδοτούν την εγκατάλειψη του Δήμου και την περιφρόνηση των κατοίκων και στην συνέχεια θα πάμε σε βαθύτερη γνώση και λεπτομερέστερες αναλύσεις ενός φαινομένου που το ονομάζω "σουτισμός".
Παρακολουθείτε αυτό το Ιστολόγιο (blog). Ακόμα είναι η αρχή, τα μικρά, τα απλά, τα εύκολα. Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γραφούν.
Συνεχίζεται.
